Helaas heb ik deze last ook zelf aan den lijve ondervonden. Tijdens mijn universitaire studies legde ik de lat steeds hoger. Onderscheiding was niet goed genoeg. Ik kon en moest veel beter presteren. Als gevolg hiervan belandde ik in een burn-out en moest ik noodgedwongen maanden ziek thuiszitten.
Meer dan twintig jaar later overkwam me hetzelfde. Deze keer in mijn werkomgeving.
Na jaren te hebben geprobeerd om de perfecte werknemer en manager te zijn, maar daarnaast ook de perfecte echtgenote, de perfecte mama, de perfecte dochter, enzovoort raakte ik volledig opgebrand. Opnieuw zat ik maandenlang thuis. Het is pas bij deze tweede keer dat ik me realiseerde dat dit mijn tweede burn-out was. Ik was hier blijkbaar gevoelig voor. Dit was zo confronterend dat ik besliste om mijn leven anders aan te pakken.
Zoiets mocht me geen derde keer overkomen!